دقیقآ نمی دونم چرا برنامه های فرهنگی ِ مملکت این طوریه و یه وقتایی باید مگس بپرونیم بسکه هیچ جایی نیست ما بریم و گاهی این قدر فشرده تنظیم می شه که تقریبا هر شب چند تا گروهی هستن که به طور مشترک همدیگر رو ببین در جاهای مختلف!
دی روز هم از ساعت 4 که خانوم "ن" برنامه ی ارکستر سمفونیک رو گذاشت و من رو پیدا کردن تا به بقیه خبر بدم و یه جورایی به بدبختی افتادم برای پیدا کردن خل خلی ها و جمع کردنشون..
اما واقعآ جای اِلِنا خالی بود خیلی بخوصوص قسمت یوسف ش! و همینجا می گم که می دونم دلت سوخت و منم اگر جای تو بودم همون کاری رو می کردم که تو کردی.. و همینطور ، تو جودی جات خالی بود.چون می دونستم بدتر از من خوره ی این برنامه های فرهنگی هستی و بیشتر از تو دل من سوخت که هر چی تلاش کردم نتونستم پیدات کنم :(
برنامه هم از اجرای موسیقی _ نمایش روز واقعه شروع می شه.با سرزمین من خورشید ، از کرخه تاراین ، بوی پیراهن یوسف و آژانس شیشه ای ادامه داره. در آخر هم با اپیزود چهارم سمفونی ِ ایثار تموم می شه..در بک گراند ارکستر هم به صورت نمادین ، نمایش هایی اجرا می شه مناسب با قطعه هایی که مجید انتظامی رهبری می کنه.
در ضمن نویسنده ی این نمایش ها هم محمد رحمانیان هست!
خلاصه که توصیه می شه برید و از دست ندید این شاهکار خانواده ی انتظامی رو..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر