حتی اگر
به چشم خوب
نگاهش نکنید
منظره
زشت نیست
شاید نگاه شماست
که نازیباست ...*
به چشم خوب
نگاهش نکنید
منظره
زشت نیست
شاید نگاه شماست
که نازیباست ...*
*ژاک پره ور
روان پزشکان به آن برچسب "بیماری روانی" می چسبانند.مردم عادی به آن "ناهنجاری" می گویند و فلسفه به آن "تردید هستی شناسانه " نام می نهند. اما تئاتری ها می دانند که این همه جزئی از زندگی است..
بی رحم و مهربان ، مثل زندگی هر روزه ی ما .. خاطرات تلخ و شیرین کودکی ، در ناخوداگاه ما هنوز پابرجاست ، تصویر مخوفی از یک متجاوز ، یا تصویر نامهربانی از یک مادر فراموش شده و یا تصویر کابوس گونه ای از یک عشق ویران..
ما روی هیچ کدام از این آدم ها و زندگی شان اسم نمی گذاریم. به نظر من این ها همه "عشق" است. عشق به "زندگی".. زندگی با همه ی خوبی ها و بدی هایش،زندگی با همه لحظات طنز و تراژیک آن،مثل یک کارناوال با لباس خانه که ارزش زیستن دارد و شاید ارزش تماشا کردن...
پ ن:
این بخشی از نظر چیستا یثربی بود در مورد نمایش کارناوال با لباس خانه..
نمایش خوبی بود و علاوه بر کمیک بودنش اپیزودهای مجزای نمایش حسابی غافلگیر کننده بود. خلاصه که پیشنهاد می شه برید:ی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر