۱۳۸۷ خرداد ۱۷, جمعه

227 .

زندگی،فقط در روزمرگی اش زندگی ست و می تواند سرشار از شادمانی و خوشبختی باشد: در روزمرگی ِ سلامت،روزمرگی ِ بدون فساد. هر چیز والای عظیمی هم در همین روزمرگی ها جاری ست؛ هر چیز ِ غول آسای تکان دهنده ی ماندگاری که به ذهنت می رسد؛ و یادت باشد که هر چیز ِ معمولی،عادی نیست. عادی،نفرت انگیز است؛ اما معمولی می تواند عمیق، پاک، روشن، تفکر انگیز، محصول تفکر، با ابعادی از بی زمانی و بی پایانی باشد...


روحش آرام گرفت،

مردِ عاشقانه ی آرام.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر